گفتی که صد ای کاش تو پیدا بشوی

یک عمر دلم رفت که لیلا بشوم
یک عمر زمان برد ز غم تا بشوم

گفتی که "صد ای کاش تو پیدا بشوی
می‌ترسم از آن روز که تنها بشوم"

اما شب نفرین شده را یادت رفت
گفتی من از آنِ تو نشد... تا بشوم

سرمای نفس‌گیر به جانم زده بود
چون آینه ماندم نَفَسی "ها" بشوم

هر شب پسِ آن پنجره خوابم می‌برد
من گم نشدم که حال پیدا بشوم

بهنام شهیدی