غرق تردیدم...سوالم...

این منم! بغضی میان خنده هایی بی دلیل
عاشقی تنها کنار رد پایی بی دلیل

اشک سرگردان من با من مدارا کن کمی
تا که غرقم در خیالاتش، می آیی بی دلیل

غرق تردیدم، سوالم، رفته ای اما چرا؟!
بعد تو من مانده ام با یک چرایی بی دلیل

بعد از این خنجر زدن ها میشود آیا کمی
خود بیاری مرهم زخمی، دوایی، بی دلیل؟!

بس که ماندم رو به جاده، جاده ها با من لجند!
می نشینم پشت در شاید بیایی بی دلیل